lezen en terugkijken maar ook vooruit zien

  • Home
  • Nieuws
  • lezen en terugkijken maar ook vooruit zien
Beste begeleider,
Beste deelnemer,

Op 3 juli jl. vond in Duiven een memorabele bestuursvergadering plaats. Het voltallige bestuur was aanwezig want je mocht weer bij elkaar komen. De Corona-regels werden immers versoepeld.
Na lang wikken en wegen en met een rondgang langs mensen die hierin misschien ook een verstandige bijdrage konden leveren en m.b.v. een enquête, moesten we de knoop gaan door hakken: wel of geen SSO-reizen in jan/feb 2021.
Met als resultaat een historisch besluit. Voor het eerst moeten wij de jaarlijkse gang naar de wintersport onderbreken. Wij achten het niet verantwoord om de reizen in 2021 te laten doorgaan. Een besluit dat we met veel zuchten en kreunen hebben genomen. Zuchten en kreunen omdat we weten hoezeer en hoeveel mensen hiernaar uit kijken. Een besluit dat we in overleg met de reisleiders hebben genomen: ook zij achtten de risico’s te groot.
Overwegingen:
  1. Uit de enquête (nog allen dank voor de hoge respons) blijkt dat ook als alle ontwikkelingen rond Corona gunstig zijn er ongeveer 30% van zowel de deelnemers als de begeleiders twijfel houdt en er zeker minder mensen meegaan. De reizen worden daardoor duurder. Dat naarmate de prijs hoger wordt er meer mensen afhaakten (komt ook uit de enquête) verbaasde ons natuurlijk niet. 50 euro meer lijkt nog net acceptabel maar of we het daarmee zouden redden is de vraag.
  2. Bij een aantal van onze deelnemers is nauw lichamelijk contact onvermijdelijk (denk aan de bi-uniques, het assisteren van deelnemers bij de liften, sommige bij dagelijkse verzorging). Dat is niet te verenigen met de anderhalve- meter regel, die vooralsnog van kracht is.
  3. Een reis zonder de legendarische warme sfeer met veel onderling contact en gezamenlijke activiteiten zal heel anders verlopen. De kracht van de reizen zit hem juist in die “sociale onderdompeling”.
  4. In de eigen groep kunnen we de contacten misschien nog reguleren. Op de piste, in de lift, in de restaurants, in de Musistadl, in de winkels en op straat is dat allemaal veel moeilijker.
  5. Ieder jaar zijn er wel mensen van de groep die wat grieperig raken. Wat als die griep niet zo onschuldig is? We zitten samen in het hotel maar ook samen uren in de bus.
  6. Lang van tevoren moeten er afspraken gemaakt worden met het hotel en de busmaatschappij en de Bergbahn enz. Ook zij willen zekerheid. Deze kunnen wij nu niet bieden.
  7. Bij een nieuwe uitbraak van het virus (en als bijvoorbeeld de grenzen onverhoopt weer dicht gaan) hebben we als SSO problemen die we absoluut niet aankunnen. Enkele voorbeelden:
- Wij worden als reisorganisatie gezien en zijn verantwoordelijk voor de repatriëring. De  overheid regelt dat niet meer. Dat kunnen wij financieel niet aan.
- Als een deelnemer opgenomen wordt in het ziekenhuis, is het de verantwoordelijkheid van de SSO dat er een begeleider achterblijft (we kunnen een deelnemer niet in zijn eentje achterlaten).
- Als er iemand tijdens de reis ziek wordt moet iedereen in quarantaine en wie wordt daarvoor dan aansprakelijk gesteld (ziektekosten, inkomstenderving etc.)?
- Wanneer er sprake is van besmetting met het virus, kan voor deelnemers terugkeer in de woonvoorziening zeer problematisch zijn.
Het zijn voorbeelden van risico’s die we als SSO niet kunnen en willen nemen.
 
Met pijn in het hart schrijf ik jullie namens het bestuur, waarvan alle leden pijn in de buik hebben van dit besluit. Wij gaan zoeken naar een vorm van reünie o.i.d. zodat wij in ieder geval onderling de contacten met jullie warm kunnen houden.

Blijf gezond!
Namens het bestuur, jullie voorzitter,
Nico van der Ploeg
 
Share our website