reisverslag reis 2 Bert
- Home
- Info
- reisverslag reis 2 Bert
Vanaf vandaag is hier het reis verslag van reis 2 Bert
Zaterdag avond
Dit is het eerste verslag van reis 2 Bert
Het is nu half negen en velen van ons zien er een beetje uit alsof ze heel moe zijn. En dat mag dan ook wel want; Gisteravond kon de bus pas om 20.45 uur vertrekken uit Rotterdam. Daardoor waren we dus in feite op alle opstapplaatsen een klein uurtje te laat. Maar door de daadkracht van een paar van onze chauffeurs dachten we een beetje in te lopen. Dat lukte ook nog. Tot we achter München, vlak bij de Oostenrijkse grens, in een file kwamen en we een weg omlegging moesten volgen. Jammer denk je dan maar het had ook zijn voordeel . We hebben midden in Salzburg, slot Salzburg gezien. Tijdens de reis viel wel iets op. We weten nu waarom er zo weinig bomen stonden langs de kant van de weg stonden. In de bus in het donker werd een wedstrijdje gespeelt wie met het meeste kabaal een boom kon omzagen. Er was dus een zware competitie strijd tussen 4 mannen en een vrouw. We weten nog niet wie er gewonnen heeft maar daar komen we nog wel achter. Tegen 13.24 uur waren we dan in Hutau waar we gelijk konden aanschuiven aan de welkom dis. Na het eten gauw de bus leeghalen en de koffer naar de kamer gebracht waarna we met het gezelschap dat ski’s en schoenen moest huren naar Klieber vertrokken. Na veel passen en meten, afstellen en andere kleurtjes kiezen konden we naar de rote 8er vertrekken om alles klaar te zetten voor morgen onze eerste ski dag. De vooruitzichten van het weer zijn prima dus zeker weten we gaan ervoor. Nog even een opmerking en een belangrijke. Een van onze deelneemsters, en ik noem niet de naam van Ella, is dit jaar voor de 25 ste keer met ons mee. Met cadeautjes overladen en slingers op haar kamer was ze heel blij en uiteraard hebben we voor haar gezongen. Nu rond deze tijd ziet het er na uit dat de meesten op tijd hun nestje opzoeken.
Morgen meer.
We beginnen vandaag met een klein stukje geschreven door onze voorzitter.
Zij is net als vorig jaar mee met de wandelaars en langlaufers.
Wat een schitterende dag! Vanmorgen met een zonnetje dat over de bergen scheen wakker geworden. Na een lekker ontbijt zijn we naar de loipe gebracht bij Flachau. Een groep ging langlaufen of wandelen en de rest van ons werd naar de Rote8 gebracht om te skiën.
Het langlaufen ging super goed voor iedereen en de skiërs kwamen ook allemaal met een big smile de berg af.
Er zijn deelnemers die blind zijn die zelfstandig met een begeleider de berg af skiën of langlaufen op de loipe. Er zijn deelnemers die zelf niet mobiel genoeg zijn om te skiën en in de bi-unique waar de begeleider op de skiën achter staat (zie foto's).
Weer een dag volop genoten, iedereen!!!
tot zover
Zoals jullie kunnen lezen gaat het weer heerlijk. We hoorden nog een paar dingen meer van de langlaufers. 2 dames dit jaar voor het eerst mee hebben de loipes onveilig gemaakt de foto’s spreken boekdelen. Voor het eerst mee en dan toch alle heuveltjes met doodsverachting af. Super gedaan. Een andere dame , en ik zal weer niet zeggen dat het Ella is had vandaag een superdag. Overal aan mee gedaan en niet een keer gevallen . Ze heeft dus heel veel geleerd in die 25 jaar dat ze nu met ons mee gaat. Maar nu genoeg gepraat over de langlaufers, en we gaan iets over de skiërs vertellen. We hebben vanmorgen vroeg gevraagd om even geduld te hebben omdat er eerst even een soort van examen afgenomen moest worden aan een aantal begeleiders. Voor dat ze met een gast die in de Bi unique zit, de berg afgaan, wordt eerst de test afgenomen of ze zeker genoeg achter de apparaten kunne staan. Beide heren met lof geslaagd dus daarna ging het letterlijk met hen bergafwaarts. Letterlijk dus niet figuurlijk. Tijdens het afnemen van de proef zaten die deelnemers beneden in spanning te wachten. Die spanning was waarschijnlijk zo groot dat ook hier weer de stoppen er doorvlogen. Ook dit is werkelijk gebeurd. Verder was er nog wel iets te vermelden . We hebben allemaal nieuwe hesjes. Deze zitten geweldig. Maar je moet wel opletten op de tekst die achterop staat. Het was een dolkomisch gezicht een van onze bi-Unique begeleiders had een hesje aangetrokken, met achterop het woord Blind. Stel je voor, je skiet van de berg met achter een bi Unique en je bent blind. Hilariteit alom. Dit voorval was een beetje kenmerkend voor de hele dag . Humor blijde gezichten en zoals ze dat hier noemen Keizer wetter. Ook onze blinde skiërs hebben een geweldige dag gehad. Alleen en zere teen overgehouden maar dat wordt verholpen door morgen voor een ander schoen te zorgen. En houd je vast, een van onze deelnemers heeft vandaag tot een 5 tal keren de zwarte piste af geskied en dat zonder problemen.
Morgen meer..
Een dag te laat maar hierbij dan toch het verslag van maandag.
Op de een of andere manier was iedereen overdag al bezig met uitrusten want s’vonds gingen we naar de musistadle. De langlaufers zijn deze dag naar de Jägersee bij klein Arl . ook hier een goed begin. Montags Ruhe Tag. Alles dicht. Maar toch aan een rondje begonnen . Het uitzicht was geweldig , de omgeving prachtig en de loipes ijzig. Vroeg in de middag sloten ze weer aan bij de groep onderaan de rote 8er. En daar hebben ze nog een uurtje of twee rond gelopen. Bij de skiers was er ook een nieuwtje. De twee dames die zondag voor het eerst in de loipes stonden hebben vandaag, op maandag, geprobeerd de hellingen van het hooggebergte te bedwingen. En het is ze goed bevallen want ze blijven de rest van de week op de ski’s. Ook de nieuwe begeleiders van de bi-unique waren in hun element. Als volleerd artiesten gingen ze samen met de rest naar beneden. Laura deed vandaag ook weer moeite om het record zwarte afdalingen te verbreken en gezien de staat van vermoeidheid is haar dat wel gelukt. Na een snel diner bij Hubert en Brigit was het snel omkleden en hup in de bus : dansen…… We kwamen binnen en de dansvloer was gelijk vol. 4 tafels waren er voor ons gereserveerd maar we hebben er maar van een gebruik gemaakt. De rest wilde niet zitten. Heel soms kwam er eentje bij de tafel staan, nam 1 of 2 slokken van het drankje en toen waren ze weer weg Even voor middernacht waren we weer in het hotel. Gauw onder de wol want dinsdagmorgen weer normaal uit de veren op naar de piste dus een kort nachtje.
dinsdag
De start vanmorgen was voor een aantal van ons een beetje moeilijk. Gisteravond laat, vanmorgen vroeg. En dat na een avondje stappen in de kroeg.
Het tempo lag zeker in het begin behoorlijk laag.
Maar na een paar extra koppen koffie of chocolademelk met slagroom, kwam de motor weer langzaam op gang. Vele afdalingen zijn er gemaakt.
De visueel beperkte skiërs hebben een, voor hen, nieuwe afdaling gedaan richting Flachau. En dat grotendeels zonder touw. Respect voor deze koppels.
Toen ik aan een van de langlaufers vroeg waar zijn jullie geweest vandaag kreeg ik het volgende antwoord. ……… geen idee, het was een heel mooi dorp, met mooie vakwerkhuizen en er lag veel sneeuw en ja er stond een mooi wit kerkje.
Verdere navraag bleek dat ze in St Martin waren geweest.
Bij terug komst in het hotel hebben we eerst gegeten en daarna hadden we een Pub quiz.
Een mooi verhaal over de sso was de leidraad van een achttal opdrachten en puzzels die opgelost moesten worden.
Tijdens de pauze hebben we stil gestaan bij het overlijden van Hans van Zanden.
Hij is jaren lid geweest van de stichting.
Een kleine berekening door Hubert leerde ons dat hij meer dan 100 weken in Hutau heeft doorgebracht.
Een man die een medaille met een gouden randje heeft verdient voor het werk wat hij voor de stichting heeft gedaan. Hubert heeft met een toespraakje de kwaliteiten van Hans gememoreerd en zijn condoleance aan de familie over gebracht.
Een en ander is op video opgenomen en aan de familie doorgespeeld. Samen hebben we een toost uitgebracht op Hans en Vera.
Een uur later was de uitslag van de Pub Quiz bekend en zoals verwacht de besten hebben gewonnen.
Morgen weer
Woensdag
Vanmorgen precies op tijd vertrokken. Maar we waren wel een half uur later op de piste. Oorzaak een aanlopende rem waardoor we een extra stop moesten maken om die rem te laten afkoelen. Later op de dag werd de bus door een monteur gerepareerd. Gevolg was wel dat we smiddags met een echte skibus naar Filzmoos werden vervoerd. Dus een korte dag skiën voor de meesten en daarna naar de paardjes om met de arrenslee omhoog te gaan. Een mooie tocht door een besneeuwd landschap strak blauwe lucht en fantastische bergen. Een hoop gegiebel onderweg. Na het avond eten hebben een aantal diehards een stadswandeling gedaan. Wat opviel is dat er met enige regelmaat een plaatselijke sneeuwbui boven de stad hing. Bij terugkomst was er extra verrassing. Niet alleen glühwein maar ook de barbecue was aangestoken zodat we een heerlijk stukje vlees kregen. Kortom een dag met een gouden randje. Kijk naar de foto’s en je zult ook daar van overtuigd zijn.
Donderdag
Een dag met vele mooie momenten die heel vroeg begon voor een aantal deelnemers en begeleiders. Er was een afspraak gemaakt met de mensen van de lift, die ons altijd naar boven brengt dat we met een aantal
Bi-uniquers en skiërs met de eerst gondel om 8.21 uur naar boven konden gaan. Ze waren er wel op tijd en hebben genoten van een vlakke piste, waar nog maar heel weinig mensen over geskied hadden. Nadeel was wel dat voor hen de wekker al een uur eerder ging en ze wel heel vroeg op moesten. De “tweede “ groep begon gewoon op de normale tijd. 8.55 uur in de bus en dat naar de pistes. Dit was trouwens de eerste keer dat we op tijd konden vertrekken. Dus weten we nu ook aan wie het ligt dat we altijd 1 of 5 minuten te laat vertrekken. En de langlaufers vertrokken voor hun loipes naar Ober-Tauern. Nadat deze terug kwamen en hun dorst gelest hadden in de Wildere alm konden ze even met de lift naar boven om daar te genieten van een , jammer genoeg door een sneeuwbui verstoord, mooi uitzicht en een mooie groepsfoto.. Maar wel indrukwekkend voor hen die nog nooit boven waren geweest. Onze voorzitter had nog nooit van een bi-Unique gehoord laat staan erin gezeten dus : aan de beurt. Resultaat: “geweldig wat een ding”.
Vanavond hebben we een zeer bonte avond gehad. Een keur aan artiesten en dichters passeerden de revue. De foto’s spreken natuurlijk voor zich maar we willen wel even vermelden dat Lois de presentatie deed en het eerste optreden was door Laura. Met een mooie act en leuke dans. Dit werd gevolgd door Ype die een mooi lied had over brief uit Londen.
de gebroeders Hoogeveen verhoogden de stemming met een feestnummer live gezongen uiteraard.
We kregen een drankje aangeboden door een begeleider die door werkzaamheden niet meer mee kon. ( dank je Mels)
Tom had een eigen sso tekst gemaakt op het nummer van kabouter plop.
Ella had weer twee mooie gedichten voor ons. En trakteerde iedereen met een mooie tekening omdat ze 25 jaar mee is geweest
Krom van het lachen lagen we omdat Gerben een grote hoeveelheid moppen vertelde. Waarna de beide broertjes Remco en Kevin hun laatste pikante optreden deden samen met Barry.
Uiteraard was het laatste nummer dat werd gedraaid “You never walk alone.” Hierna moesten er nog een aantal begeleiders ontgroent worden maar daar zeggen we niks over. Het bleef nog lang onrustig.
Morgen meer .
Vrijdag / zaterdag
Vandaag de laatste dag . s’Morgens vroeg uit de veren om toch nog even te genieten van de witte massa op de bergen. Ongeveer de helft van ons moest de kamer waarin ze sliepen leeg opleveren omdat de volgende groep anders niet op tijd op de kamers zou kunnen komen. Na het ontbijt in de bus en we werden met zijn allen uit de bus gezet bij de rote 8er. De langlaufers vertrokken richting Wagrain en waren rond het middag uur weer terug. Al de anderen zochten het hogerop om de laatste afdalingen te maken. De een stopte, vermoeit maar voldaan, iets eerder dan de andere. Maar iedereen was rond de klok van 15.00 uur beneden bij de gondels. Alle huur materiaal werd, uiteraard onder dankzegging, weer terug gebracht naar Klieber. En toen snel naar het hotel. Hier werden de laatste koffers gepakt nog even gedoucht en dan van het laatste diner genoten. Tot slot werd elke begeleider gevraagd om een paar woorden te richten tot de deelnemer die hij of zij afgelopen week hebben begeleid. Medailles werden uitgereikt een dankwoord werd uitgesproken, de laatste rekeningen betaald, zelfs hier en daar een traantje weggepinkt, en dan in de bus voor de terugreis. Het was 8.43 uur op zaterdagmorgen toen de eersten binnen kwamen bij “ Een mooie dag “ in Duiven waar een mooie en zeker lekkere tafel met ons ontbijt klaar stond. Na dit alles kwam de tijd van een definitief afscheid. Vele, vele dank je wels en afscheidsknuffels en een stukje geschiedenis is geschreven. Een echt fantastische week met heel mooi weer en een geweldige ploeg aardige mensen is voor bij. En wat blijft zijn de herinneringen en het kijken naar de foto’s. Op naar het volgende jaar.